Ads

วันอังคารที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2563

Thames town泰晤士小镇 สถานที่คนไทยมักจะไม่ค่อยรู้จักในมหานครเซี่ยงไฮ้

                มหานครเซี่ยงไฮ้ เมืองใหญ่ที่เป็นแหล่งรวมเศรษฐกิจที่เต็มไปด้วยความเจริญ  เป็นที่นิยมของคนไทยที่เมื่อได้โอกาสมาเที่ยวที่ประเทศจีน ก็มักจะแวะมาเที่ยวที่เมืองนี้ นอกจากหอไข่มุก 东方明珠 ถนนหนานจิง 南京路 ยวี่หยวนตึกทรงจีน 豫园 หรือย่านสไตล์ยุโรปอย่างซินเทียนตี้ 新天地 คราวนี้ เจเจกับเพื่อนๆก็ได้ลองนั่งรถไฟใต้ดินเปลี่ยนบรรยากาศ ลองนั่งมาสายที่ไกลๆเมือง มาลองเข้าโซนชานเมืองบ้านนอกคอกนาบ้าง แต่ว่าสิ่งที่พวกเราเจอคือ ที่แห่งนี้เลย

‘‘Thames Town’’ 泰晤士小镇 ตามชื่อเลย บรรยากาศเหมือนกับเป็นเมืองเล็กๆ ตกแต่งสไตล์ยุโรปออกไปทางแนวอังกฤษโบราณค่ะ อารมเหมือนหมู่บ้านฝรั่งเศสค่ะ ( แต่ที่นี่ไกลกว่า ) บรรยากาศที่นี่ก็จะมีแม่น้ำล้อมรอบ มีสวนตามจุด ตึกอิฐค่ะ พูดง่ายๆ เหมือนอยู่ในย่านฝรั่งสุดๆ ( แนะนำให้มาทั้งวันนะคะ เพราะว่ามันไกลมากๆ ก่อนมาก็เตรียมดูฝนฟ้าอากาศมาก่อนด้วยนะคะ )








วิธีการเดินทางไปที่นั่นนะคะ คือ ต้องนั่งรถไฟใต้ดินสาย 9 ไปลงที่ 松江新城 ( Song Jiag Xin Cheng )จากนั้นนะคะ ออกประตูทางออกที่ 2 เพื่อที่จะข้ามถนนไปขึ้นรถเมล์ค่ะ เดินตามทางฟุตบาตรจนเจอป้ายรถเมล์ ให้ขึ้นรถเมล์สาย 16 ค่ะ นั่งไปประมาณ 5 ป้ายได้ แล้วลงที่ 思贤路玉华路 ( Sixian Lu Yuhua Lu ) ลงจากรถแล้วเดินต่อมาเรื่อยๆค่ะ ถ้าเจอป้ายทางเข้าว่า Thames Town นั้นก็แปลว่า มาถูกที่แล้ว




อันนี้ที่อึ้งๆจริงๆคือ นึกว่าที่จีนจะไม่มีตั๋วฉีกกระดาษแบบบ้านเราแล้ว ด้วยความที่โซนนี้มันชานเมืองมากๆ ชานเมืองสุดๆ วิธีจ่ายเงินก็คล้ายแบบกระเป๋ารถเมล์บ้านเราค่ะ แต่ไฮเทคกว่า รับบัตรได้ แต่สิ่งที่ได้ก็ เจ้าตั๋วนี่ ( ถ่ายเก็บ ไม่ใช่ไร รู้สึกแปลกดี ไม่เคยเห็น )




บรรยากาศให้ความเป็นกลิ่นอายแดนฝรั่งๆสุดๆ ชอบมากๆ สถานที่สวยงามแบบนี้ ไม่ควรพลาดค่ะ
























บรรยากาศสถานที่ค่ะ รูปสวยๆเหล่านี้ ฝีมือพี่โตโย่ทั้งนั้นค่ะ พี่เค้าถ่ายสวยมาก 

Cr. Chen Mingmin




มุมถ่ายรูปที่นี่มีเยอะมาก คนส่วนมากที่มาที่นี่ 90% คือมาเพื่อถ่ายพรีเวดดิ้งกันนั่นเอง ยิ่งวันไหนที่ฟ้าฝนเป็นใจนะ รูปจะออกมาสวยงามตามท้องเรื่อง















มุมโบสถ์นี้ เป็นอีกจุดนึงที่คนเค้านิยมมาถ่ายกันมาก ถึงขั้นต้องต่อคิวรอถ่ายกันเลยทีเดียวค่ะ ( ตอนนั้นได้แรงบันดาลใจจาก Your Name Komi no Nawa ก็เลย อยากจะเอาบ้าง 555 )





เอ๊ะ ..?? ที่นั่นที่ไหน ใช่ที่รักรึเปล่า ??


บล็อกนี้ก็ขออำลาไว้แด่เพียงเท่านี้นะคะ ใครที่มีโอกาสไปเที่ยวเซี่ยงไฮ้ ก็อย่าลืมไปแวะสถานที่สวยงามที่นี้ด้วยนะคะ จะได้รูปถ่ายเด็ดๆกลับมาเพียบแบบไม่ผิดหวังแน่นอนค่ะ

วันอังคารที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2563

ก่อนเรียนจบที่คุณหมิงตอนปี 1 ทางมหาลัยพาเที่ยวป่าหิน (石林)

                สวัสดีค่ะ บล็อกนี้จะมาเล่าสั้นๆเกี่ยวกับทริปที่ไปเที่ยวป่าหิน ( จัดโดยทางมหาวิทยาลัยค่ะ )

ช่วงตอนเรียนมหาวิทยาลัยปี 1 ที่เมืองคุณหมิง มณฑลยูนนาน พวกเราก็เที่ยวไปเรื่อยเปื่อย เรียนไปเที่ยวไป เฮฮาตามประสาเด็กปี 1 น้องใหม่ ไฟแรง เฟรชชี่ใสๆ จนกระทั่งช่วงนั้นเหลือระยะเวลาประมาณ 3 สัปดาห์ก่อนกลับไทย อาจารย์ที่จีนเลยจัดทริปกับทางมหาลัยพาพวกเราไปเที่ยวป่าหิน 石林 เอาจริงๆ ทีแรกพวกเรานึกว่าจะไม่ได้ไปแล้วนะคะ ด้วยความที่ว่ามันไกล เดินทางยากมากๆค่ะ แต่พอเค้าจัดทริปให้ไป ก็ โอเค้..  ^^


                ทริปนี่เริ่มตั้งแต่เช้าเลยค่ะ เช้ามากๆ ก่อนไปเที่ยววันนี้พวกเราก็ตุนเสบียงเล็กน้อย น้ำดื่ม ร่มด้วย ( รู้แหละ อากาศมันร้อนนนนน ) ขึ้นรถัทวร์ก็หลับยาวไปข้างเลยค่ะ ง่วง .. zzZZzz.. นั่งรถไปเป็นชั่วโมงๆ ทริปนี้ก็เริ่มต้นับการล่องเรือค่ะ แต่ล่องแปปเดียว บรรยากาศเหมือนอารมกุ้ยหลินมั้ง แต่ไม่เท่า










นั่งเรือประมาณ 20นาทีเองมั้ง ( แป๊ปเดียวอ้ะ )  จากนั้นก็ขึ้นฝั่งเพื่อเดินเข้าถ้ำ ในถ้ำนี่มืดมาก เดินไปเดินมาเห็นมันมีแสงสีอะไรแบบนี้ด้วยแฮะ 555 ( เพิ่งร้อนเปรี้ยงจากแดดและอากาศอบอ้าวข้างนอกนะ แต่พอเข้าถ้ำมาแล้วนี่อย่างชื้นเลย )







ทีแรกนี่หน้าอย่างมืด ดำปิ๊ดปี๋เลย แต่พอแสงลอดจากปากถ้ำส่องมานี่ ขาวได้อีก








เนี่ยะ เริ่มมีแสงสีแล้ว สปอตไลท์จากที่ไหนมิทราบคะ 5555 …..


 



                อ้ะๆ ถ่ายรูปกันหน่อย







                เดินไปเดินมาก็เริ่มจะมองไม่เห็นทางแล้วค่ะ คือมันมืดมาก









                เดินออกมาจากถ้ำแล้ว มันก็จะสว่างๆหน่อย 








                เดินทะลุทะลวงเรื่อยๆ ก็ต้องออกมานั่งกระเช้าต่อ ( ที่นี่ก็มี )




                เพื่อนรู้ด้วยว่าเราถ่ายรูปอยู่ 5555





                เริ่มจะใกล้เข้าถึงป่าหินเข้าทุกทีแล้ว








 



 


                และแล้ว นี่ก็คือสิ่งที่พวกเรารอคอยมานานแสนนาน บอกตรงๆเลยว่า ร้อนมากกกกก ถึงขั้นต้องใส่หมวกแก๊ป ถ่ายรูปแล้วหน้าดำอย่างที่เห็น






                ร่มนี่สำคัญจริงอะไรจริงนะคะ นี่ถ้าไม่ได้เอามาเนี่ย ... คงจะแสบไหม้ไปทั้งตัวแล้วละมั้งเนี่ย


 









 






                ถ่ายรูปแบบเดอะกรุ๊ปแอนด์เดะอแก๊งกันหน่อย 


 





                ป่าหินของจริง ใหญ่เวอร์ ใหญ่เวอร์วัง อลังการ แผนผังกว้างมาก




                หลังๆ มีรถบัคกี้ให้นั่ง รู้สึกยังค่อยยังชั่วหน่อย ปกติเจเป็นคนเดินอึดมากนะ แต่พอเจอแดดแบบนี้.. บอกเลยว่าไม่ไหวอ้ะ





















                เรื่องราวเที่ยวป่าหินของพวกเราก็มีเพียงเท่านี้นะคะ ขออภัยที่หารูปไม่เคยเจอ ( อาจจะทำหายอีกแล้ว ) ต้องขอบคุณกับทางมหาลัยยูนนานมากค่ะที่ได้พานักศึกษาอย่างพวกเรามาเที่ยวที่นี่ ติดตามได้ในบล๊อกหน้านะคะ สำหรับบล็อกนี้มีเท่านี้ค่า