世博园 งานโชว์แสดงนิทรรศการต่างๆ ณ คุนหมิง ( นั่งรถเมล์มั่วๆ บังเอิญเจอ )

        สมัยเรียนที่จีน ช่วงวันเสาร์อาทิตย์ว่างมาก ไม่รู้ว่าจะไปไหน ลองนั่งรถเมล์ยาวๆเป็นชั่วโมงจากมหาลัยไปสุดสายสถานี เจอสถานที่แห่งนี้ค่ะ ''世博园'' รูปเหล่านี้เป็นรูปที่พอขุดหาเจอค่ะ ( พอดีมันก็นานมากๆแล้ว 55555 ) ยังไงก็ ลองชมดูนะคะ

        When I was studing in Kunming, China, I had nothing to do especially on weekends. So I decided to take the bus without any plan, just sit in the bus for hours until the terminal station. Finally, I had found a big expo event. Here are some pictures that I could found them ( it was long time ago. )  Hope you enjoy.

ก่อนเรียนจบที่คุณหมิงตอนปี 1 ทางมหาลัยพาเที่ยวป่าหิน (石林)

                สวัสดีค่ะ บล็อกนี้จะมาเล่าสั้นๆเกี่ยวกับทริปที่ไปเที่ยวป่าหิน ( จัดโดยทางมหาวิทยาลัยค่ะ )

ช่วงตอนเรียนมหาวิทยาลัยปี 1 ที่เมืองคุณหมิง มณฑลยูนนาน พวกเราก็เที่ยวไปเรื่อยเปื่อย เรียนไปเที่ยวไป เฮฮาตามประสาเด็กปี 1 น้องใหม่ ไฟแรง เฟรชชี่ใสๆ จนกระทั่งช่วงนั้นเหลือระยะเวลาประมาณ 3 สัปดาห์ก่อนกลับไทย อาจารย์ที่จีนเลยจัดทริปกับทางมหาลัยพาพวกเราไปเที่ยวป่าหิน 石林 … เอาจริงๆ ทีแรกพวกเรานึกว่าจะไม่ได้ไปแล้วนะคะ ด้วยความที่ว่ามันไกล เดินทางยากมากๆค่ะ แต่พอเค้าจัดทริปให้ไป ก็ โอเค้..  ^^

                ทริปนี่เริ่มตั้งแต่เช้าเลยค่ะ เช้ามากๆ ก่อนไปเที่ยววันนี้พวกเราก็ตุนเสบียงเล็กน้อย น้ำดื่ม ร่มด้วย ( รู้แหละ อากาศมันร้อนนนนน ) ขึ้นรถัทวร์ก็หลับยาวไปข้างเลยค่ะ ง่วง .. zzZZzz.. นั่งรถไปเป็นชั่วโมงๆ ทริปนี้ก็เริ่มต้นับการล่องเรือค่ะ แต่ล่องแปปเดียว บรรยากาศเหมือนอารมกุ้ยหลินมั้ง แต่ไม่เท่า…

นั่งเรือประมาณ 20นาทีเองมั้ง ( แป๊ปเดียวอ้ะ )  จากนั้นก็ขึ้นฝั่งเพื่อเดินเข้าถ้ำ ในถ้ำนี่มืดมาก เดินไปเดินมาเห็นมันมีแสงสีอะไรแบบนี้ด้วยแฮะ 555 ( เพิ่งร้อนเปรี้ยงจากแดดและอากาศอบอ้าวข้างนอกนะ แต่พอเข้าถ้ำมาแล้วนี่อย่างชื้นเลย )

ทีแรกนี่หน้าอย่างมืด ดำปิ๊ดปี๋เลย แต่พอแสงลอดจากปากถ้ำส่องมานี่ ขาวได้อีก

เนี่ยะ… เริ่มมีแสงสีแล้ว สปอตไลท์จากที่ไหนมิทราบคะ 5555 …..

 

                อ้ะๆ ถ่ายรูปกันหน่อย

                เดินไปเดินมาก็เริ่มจะมองไม่เห็นทางแล้วค่ะ คือมันมืดมาก

                เดินออกมาจากถ้ำแล้ว มันก็จะสว่างๆหน่อย 

                เดินทะลุทะลวงเรื่อยๆ ก็ต้องออกมานั่งกระเช้าต่อ ( ที่นี่ก็มี )

                เพื่อนรู้ด้วยว่าเราถ่ายรูปอยู่ 5555

                เริ่มจะใกล้เข้าถึงป่าหินเข้าทุกทีแล้ว

 

 

                และแล้ว นี่ก็คือสิ่งที่พวกเรารอคอยมานานแสนนาน บอกตรงๆเลยว่า ร้อนมากกกกก ถึงขั้นต้องใส่หมวกแก๊ป ถ่ายรูปแล้วหน้าดำอย่างที่เห็น

                ร่มนี่สำคัญจริงอะไรจริงนะคะ นี่ถ้าไม่ได้เอามาเนี่ย ... คงจะแสบไหม้ไปทั้งตัวแล้วละมั้งเนี่ย

 

 

                ถ่ายรูปแบบเดอะกรุ๊ปแอนด์เดะอแก๊งกันหน่อย 

 

                ป่าหินของจริง ใหญ่เวอร์ ใหญ่เวอร์วัง อลังการ แผนผังกว้างมาก

                หลังๆ มีรถบัคกี้ให้นั่ง รู้สึกยังค่อยยังชั่วหน่อย ปกติเจเป็นคนเดินอึดมากนะ แต่พอเจอแดดแบบนี้.. บอกเลยว่าไม่ไหวอ้ะ

                เรื่องราวเที่ยวป่าหินของพวกเราก็มีเพียงเท่านี้นะคะ ขออภัยที่หารูปไม่เคยเจอ ( อาจจะทำหายอีกแล้ว ) ต้องขอบคุณกับทางมหาลัยยูนนานมากค่ะที่ได้พานักศึกษาอย่างพวกเรามาเที่ยวที่นี่ ติดตามได้ในบล๊อกหน้านะคะ สำหรับบล็อกนี้มีเท่านี้ค่า