[ไดอารี่]สมัยเป็นนักศึกษาเรียนที่จีนปี 1 เที่ยวกับเดอะแก๊งค์งมๆ หลงตามทาง สุดท้ายเที่ยวไม่ถึง ซีซานทริป (西山 Xishan)

                เคยมั้ยคะ ที่ไม่ได้ศึกษาอะไรให้ดีก่อนที่จะไปเที่ยว?? เคยมั้ยคะ ถึงแม้ภาษาจีนกระท่อนกระแท่นแต่ก็กล้าลุย??

ทริปนี้ จะมาบอกถึงความป่วน ก๊วนพวกเราสู่ยอดเขาซีซานค่ะ

**ปล. ขออภัยที่หารูปถ่ายไม่เจอค่ะ มันก็เป็นเรื่องราวแสนจะเนิ่นนาน บวกกับวีดีโอถ่ายกับมือถือรุ่นเก่าๆที่เบลอๆไม่ชัดด้วยนะคะ**

                สมัยเป็นนักศึกษาปี 1 เนี่ย ยิ่งเป็นเด็กใหม่ ใสๆ เฟรชชี่น้องใหม่ไฟแรงอยู่ด้วย ใครๆก็มีโมเม้นอยากออกไปเที่ยวกับเพื่อน ออกไปป่วน บ้าไปด้วยกัน รักสนุกกันอยู่ใช่มั้ยคะ ? …ยิ่งถ้ามหาลัยมีให้ไปเรียนที่ต่างประเทศเนี่ย คงจะยิ่งชอบกันไปใหญ่เลย เพราะก็ถือว่าเป็นอะไรใหม่ๆที่หลายๆคนได้ออกไปเปิดหูเปิดตา ทำในสิ่งที่ไม่เคยทำ พูดง่ายๆ ใช้ชีวิตวัยเรียนให้คุ้มค่านี่เอง ^^

             …ตอนที่เจเจเรียนมหลัยปี 1 เจเจเรียนที่คุณหมิงค่ะ คุณหมิงเป็นเมืองหลวงของยูนนาน บินจากกทม ไปแค่ 2 ชั่วโมงก็ถึงแล้วค่ะ

คุณหมิงเนี่ย ถ้าในสายตาของคนไทยอย่างพวกเราเนี่ย คือ อากาศดี อาหารเผ็ด ที่เที่ยวเยอะมาก ( อันนี้คือประเด็น 55555 ) ยิ่งช่วงนั้นเพิ่งเป็นการไปเรียนที่จีนครั้งแรกของพวกเราเนี่ย… การทำการบ้านหรือการเตรียมพร้อมหาข้อมูลเกี่ยวกับที่เที่ยว บอกเลยว่า 0 เลยค่ะ vpn ในสมัยนั้นเนี่ย แทบไม่มีแอพอะไรเลยด้วย ช่วงนั้นเทคโนมันก็ก้ำกึ่งพัฒนาแหละ พวกเราก็ไปแบบงมๆงงๆน่ะค่ะ ไม่ซีเรียส ไม่อะไรมาก ดีกว่าอยู่หออยู่เฉยๆเบื่อๆ ^^

ทริปไปสู่ยอดเขาซีซานนี้ พวกเราเที่ยวเดินตามรอยเพื่อนนักศึกษากลุ่มอื่นๆที่ไปมาค่ะ ( ซึ่งเอาจริงๆก็ไม่มีใครไปถึงอย่างแก่นแท้ทุกคน  ) ถามๆเพื่อนเอาว่า ไปยังไง ค่าเข้าเท่าไหร่ อะไรแค่เนี่ยะ ข้อมูลก็ได้มาไม่เยอะ จากนั้นวันถัดมา พวกเรา 7 คนก็เลยลุยเอาดาบหน้าแบบนี้เลย

แนะนำตัวละครทริปนี้ค่ะ มีเจเจ ออม ซอล รส แต๊ก ดรีม และเดือนค่ะ

ถ้าเป็นรูปถ่ายเซลฟี่นี้ เห็นครบทุกคนเลย

                วิธีไปตอนนั้น พวกเราเกาะรถเมล์หน้ามหาลัยค่ะ ไปลงที่ๆนึง เพื่อที่จะโบกรถแท็กซีนั่งยิงยาวไปซีซานเลย ( เพราะตอนนั้นคิดว่า หากเรานั่งแท็กซีเริ่มต้นจากมหาลัยไปซีซานทีเดียวนั้น มันคงจะแพงน่าดู การนั่งรถเมล์อาจช่วยประหยัดตังค์ได้สักนิดนึงก็ยังดี ) ^^

                ทีแรกตอนนั้นเราจะแบ่งรถเป็น 2 คัน กะว่าคันแรก จะส่งเพื่อนกลุ่มแรกไปก่อน แล้วพวกเจจะนั่งคันที่ 2  ตามไปทีหลังน่ะค่ะ แต่ว่า….ลุงขับแท็กซีใจดีคนนี้ ลุงให้พวกเรานั่งอัดในรถคันเดียวกัน 7 คนเลย ..!!! โอแม่เจ้า…!!!  ลุงเอาจริงดิ ??!!!  แทบบี้กันเป็นปลากระป๋อง 55555   ( มันก็ดีตรงที่ไม่เปลืองเงินนี่แหละ หารกับเพื่อนๆเหมือนว่าเสียกันคนละไม่กี่หยวนเลย )

                บอกตรงๆ ทนทรมานในนั้นประมาณ 15 นาทีได้อ้ะ ขนาดลุงแกช่วยซิ่งเพื่อให้ถึงเร็วแล้วนะเนี่ย เจอลูกคลื่นลูกเนินทีนี่ แทบอ้วก ล้มกันเป็นหน้ากลอง ^^ หลังจากลงรถจ่ายค่าแท็กซีให้ลุง ก็จ่ายค่ากระเช้านั่งข้ามฟากไปค่ะ

                พอมาถึงตรงจุดขายตั๋ว ตอนนั้นในหัวคิดแค่ว่า จะไปแค่ประตูมังกรค่ะ เพราะไอสถานที่อื่นเนี่ยะ ไม่รู้เลยว่าคืออะไร ไม่มีข้อมูลกันเลย 555 ก็เลยจ่ายค่ากระเช้าต่อไปอีก เพราะประตูมังกรมันอยู่สูงมากค่ะ

จากนั้นก็นั่ง กระเช้าแบบนี้ต่อขึ้นไปข้างบนค่ะ เหมือนจะเสียวนะ แต่วิวสวยมาก

                นั่งนานอยู่นะ ประมาณ 15 นาทีเลย และแล้วพวกเราก็มาถึงที่นี่เลย ‘‘ประตูมังกร’’  เป็นที่ที่คนจีนเชื่อกันว่าหากมาถึงทีนี่แล้วเดินลอดผ่านทางประตูมังกร จะทำให้เป็นการปัดเป่าสิ่งไม่ดีแล้วสิ่งที่ดีจะเกิดขึ้นกับเราเป็นเท่าตัวค่ะ

                หลังจากนั้นพวกเราก็เที่ยวเดินไปเรื่อยค่ะ เรียกไม่ถูกอ้ะ ว่าแต่ละศาลเนี่ยะ มันเรียกยังไงบ้าง ระหว่างทางจะพบพวกศาลเจ้าพ่อเสือและพวกศาลเทพเจ้าน่ะค่ะ ( เสียดายไม่มีรูป )

                หลังจากนั้น การเที่ยวของพวกเราก็ถูกตัดจบแบบ งงๆ อึนๆมากๆ !!! เมื่อพวกเราเดินไปถึงทางแยกที่ๆนึงที่ไม่มีแม้แต่ป้ายบอกทางและไม่มีคน แต่สิ่งที่เจอคือ บันไดที่พาลงไปชั้นล่าง ….

                เดินไปสักพักเริ่มรู้สึกว่า เออ มันหลงของจริงแล้วเปล่านี่ นานๆทีจะเจอคนจีน คนสองคนเดินลงบันได หรือเดินขึ้นสวนพวกเราบ้าง 

                และแล้วพวกเราก็เหนื่อย หมดแรงข้าวต้มกันค่ะ นั่งพักกินหนมกันก่อน ดีที่เดือนเอาขนมมาเพียบ ^^

                พอกินเสร็จแล้ว เดินต่อไปอีกสักพักนึง แต๊กเผลอไปสะดุดเอาลูกหินลูกเนิน แล้วดันใส่รองเท้าแตะมาด้วยเนี่ยสิ แตะแทบพัง 5555 ได้ข่าวว่าเพิ่งถอยเป็นรองเท้าคู่ใหม่ไม่กี่วันนี้เองนะเพื่อน…… คนจีนนี่ถึงกับงงกับอึ้งเลยว่า เกิดไรขึ้น ?! เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ถ้าต้องมา adventure อย่าได้ใส่แตะมา 55555

จากนั้นพวกเราก็ไม่มีอะไรแล้ว เดินๆๆๆ แล้วก็เดินค่ะ

                เดินจนกระทั่งเจอถนนใหญ่มีรถยนต์ขับไปมา เลยรู้ว่า …. เออ ทางเนี่ยะ มันเป็นทางพาพวกเราออกมาจากซีซานแล้ว !!สรุป ทริปเราถูกตัดจบเพียงเท่านี้อย่างน่าเสียดาย ฮรือออ… TT^TT ยังไม่คุ้มค่านั่งกระเช้าเลยเนี่ยะ ...อุตส่านั่งรถจากมหาลัยมาตั้งไกล มาเหมือนมาไม่ถึงกันคนๆ 555 ป่ะ…. หารถเมล์กลับมอเห๊อะ พักผ่อนๆ

 

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่ามั่วซั่วออกนอกเส้นทางเจอกันใหม่ในไดอารี่หน้าๆค่ะ

JJDiary