สวัสดีอีกครั้งค่ะ
บล็อกนี้จะมาเล่าเรื่องทริปสุดท้ายที่เจเจและเพื่อนๆโดดหอเที่ยวที่เมืองหนานจิงค่ะ
คนไทยบางคนอาจเรียกชื่อว่า นานกิง นี่เอง บล็อกนี้จะเป็นบล็อกสั้นๆค่ะ
เนื่องจากไปเที่ยวแบบวันเดียวกลับ ไม่ได้ไปนอนพักค่ะ และที่สำคัญ คือ ‘‘ค่าเข้าฟรีทุกที่ที่ไป’’ คือ มัน ดีย์ ตรง นี้ นี่ เองงงงงง ><
เสียแค่ค่ากินกับค่าเดินทาง แค่นั้นเลยจ้า
ปล.ทริปนี้แทบไม่มีรูปเลยนะคะ และตามเดิมค่ะ
ความงดงามของรูปไม่มี บางสถานที่เค้าไม่ให้ถ่ายรูปค่ะ บวกกับพวกเราไปวันเดียวกลับ
เลยรีบทำเวลาด้วยค่ะ ทริปนี้จะเน้นอ่านเอานะคะ
มาเริ่มกันเลยนะคะ
ทริปสุดท้ายนี้พวกเราก็จะเที่ยวแบบชิวๆค่ะ
หาข้อมูลมาล่วงหน้าแล้ว คิดว่ายังไงก็เป็นไปตามแผน ไม่ต้องกังวลเรื่องหาที่พักแล้ว
5555
แต่สิ่งที่ทำใจล่วงหน้ามาแล้วแน่นอนคือ
… ‘‘ไม่พ้นการเดินขาลากแบบทริปที่ผ่านมาแน่นอน’’
นั่งรถไฟจากฉางโจวไปหนานจิงประมาณครึ่งชั่วโมงค่ะ
ไม่ได้ไกลอะไรเลย …
นั่งถึงที่นั่นก็ทำการเดินไปต่อรถที่รถไฟใต้ดินต่อ
ไม่ง้อเหล่าอาจุมม่าที่ดักขายทัวร์
ที่แรกที่ไปนะคะจะเป็นสุสานซุนยัดเซ็น ( 中山纪念堂 Sun Yatsen Mausoleum ) นั่งรถไฟใต้ดินต่อเดียวไปถึงค่ะ
แต่ความสะดวกสบายไม่ใช่ว่าจะถึงทันทีนะคะ พอลงจากรถแล้วคือ เดินๆๆ แล้วก็เดินค่ะ !!! แค่เห็นเส้นทาง เนินแล้วก็แดดตอนแรก
ก็จะเป็นลมแล้ว ฮือออออ T^T
… ก็แหม
เที่ยวฟรีนี่นา ที่นี่มันไม่มีค่าเข้าซะหน่อย งั้นเราก็เดินๆๆๆ แล้วก็เดิน เดินไปสักพัก เจอจุดขึ้นลงรถเมล์
มันไม่ใช่รถเมล์แบบตามท้องถนนใหญ่นะ เหมือนมันคงเป็นรถเวียนในที่นั้นแหละ
รับส่งคนตามจุด โชคดีที่เจอ ก็เลยขอขึ้นรถ และหลังจากที่ขึ้นรถได้ไม่นาน
ออมกับซอลก็หลับไปซะแล้ว ^^
….
แอบถ่ายตอนเพื่อนหลับ
จะโดนว่ามั้ยเนี่ยะ 5555…
นั่งรถนี่เป็นอะไรที่แปปเดียวมาก
ถือว่าได้พักขาภายในตัวไปเลย คนขับรถพาเราไปส่งที่จุดรวมพลค่ะ
ตรงนั้นจะมีพวกร้านอาหาร ร้านขายของที่ระลึก ห้องน้ำ แมคโดนัล และร้านค้าเล็กๆค่ะ พวกเราก็ขอนั่งพักเก็บแรงก่อน กินขนม กินน้ำ เตรียมตัวให้เรียบร้อย
แล้วค่อยลุกเดินต่อไปอีก เดินไปเรื่อยๆ เห็นขั้นบันไดเยอะๆ
ก็เริ่มท้อใจกันไปเสียแล้ว….
นี่ขนาดเพิ่งเริ่มเองนะ
แดดก็ขนาดนี้ซะด้วย ดีนะที่เอาร่มกันแดดมา ซื้อมา 20หยวน แต่กันแดดได้ คือได้ใช้งานทันทีเลย 5555 จัดว่าคุ้มค่ากันเลยทีเดียว ในรูปอาจดูเหมือนว่าแดดไม่แรงนะ แต่สถานที่นี่อยู่บนเนินที่สูงมากๆ
แดดนี่ ขืนมองไปข้างบน ได้แสบตาแน่..
เดินต่อๆๆ
และก็เดินต่อ ได้แต่บ่นว่า เมื่อไหร่จะถึงซะที ….
เห็นอย่างนี้ก็ทำเอาท้อเลยอ้ะทุกคน
!!!! ….
ก่อนจะขึ้นไปยังจะแวะถ่ายรูปอีก - -
พอขึ้นมาถึงข้างบนสุด
ด้านในเค้าจะไม่ให้ถ่ายรูปแล้วนะคะ ก็เลยถ่ายด้านนอกแทน แต่ด้านในไม่มีอะไรค่ะ
เป็นแค่รูปปั้นกับโลงของซุนยัดเซ็น
เหนื่อยแล้ว ขอพักหน่อยเถอะก่อนเดินลงไป คือมันไม่ไหวจริงๆแล้ว แค่มองลงไปข้างล่างก็จะอ้วกแล้วอ้ะ เห็นแต่ขั้นบันไดๆๆๆ มึนขั้นบันไดเหมือนกันนะ อารมว่ายิ่งเดินยิ่งถอยหลัง หากสะดุดคว่ำไปข้างหลังล่ะก็ … ลาก่อนเลยนะ ( แต่จำได้เลย สิ่งที่ตอกย้ำไปมากกว่านั้นคือ เจอมินิมาร์ทที่ขายน้ำเปล่าเย็นๆขวดขนาดปกติ แต่ราคาถึง 30 หยวน !!!! แม่จ้าวววว ... !!!!!! )
จากนั้นก็เดินลงมา
มาแวะหาไรกินก่อนค่อยไปเที่ยวกันต่อ… หมี่คนละชามรองท้องก็ยังดี
จากนั้นก็นั่งรถไฟใต้ดินไปที่พิพิทธภัณฑ์สงครามจีนญี่ปุ่น
( The Memorial of the
Nanjing Massacre )ไม่มีค่าเข้าค่ะ
เข้าฟรี สถานที่นี้พวกเราไมได้ถ่ายรูปอะไรข้างในเลยนะคะ
เข้าไปแล้วแอบรู้สึกหดหู่ในใจนิดนึง ปกติเจเป็นคนไม่อินกับประวัติศาสตร์เลยค่ะ
แต่ว่าเมื่อได้เห็นภาพ วีดีโอบันทึกเหตุการณ์เก่าๆ
และพวกโครงกระดูกอะไรทำนองนี้น่ะค่ะ เลยทำให้รู้สึกหดหู่ลง
คนจีนที่ไปที่นั่นส่วนมากก็จะสงบนิ่งค่ะ บรรยากาศไปที่นั่นนี่ยังกะว่าไปวัดมากๆ
คือทุกคนเงียบสงบ
ไม่มีเสียงโหวกเหวกเสียงดังเหมือนที่เราเห็นทัวร์จีนตามนอกสถานที่เลย
บางคนขั้นที่ว่ามีความเสียใจเมื่อพวกเค้าเห็นรูปภาพเหตุการณ์ที่เกี่ยวโยงกับบรรพบุรุษของพวกเค้าที่ถูกบันทึกไว้ที่นั่น ซึ่งเจขอไม่อภัยต่อนะคะ พูดง่ายๆคือสถานที่นี้ คนจีนค่อนข้าง จริงจัง มากๆค่ะ
ใครที่เป็นสายเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์แนะนำให้มาที่นี่นะคะ
คุ้มค่ะ
หลังจากที่ไปสิงอยู่กันเป็นชั่วโมงๆ
ก็เหลือที่เที่ยวที่สุดท้ายแล้วค่ะคือ ตลาดถนนคนเดินฟู่จือเมี่ยว ( Fuzimiao 夫子庙 )
สามารถเดินทางไปได้ 2 ทาง
คือทางรถเมล์หน้าพิพิทธภัณฑ์หรือจะลงรถไฟใต้ดินก็สะดวกเหมือนกันค่ะ และที่สำคัญ
ที่นั่นก็ เข้าฟรี อีกแล้ว ^^
บรรยากาศจะเหมือนๆกับตลาดที่ผ่านมาที่พวกเราเคยไปเมืองอื่นมาก่อนน่ะค่ะ
ทรงตึกเหมือนทรงวัดแล้วก็มีแม่น้ำขั้นกลาง
แค่เดินเล่นกันเฉยๆ
เพื่อให้ได้รู้ว่ามาแล้ว คนเยอะเช่นเคย พี่จีนนี่ ไม่มีเลยว่าไปที่ไหนคนไม่เยอะ 5555
ก่อนกลับก็แวะสั่งพวกนี้มากินกัน
ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคืออะไร เลยเห็นเค้าทำขายหน้าร้านดูแปลกดี
จากนั้นพวกเราก็กลับไปยังสถานีรถไฟช่วงก่อนค่ำค่ะ
กลับฉางโจวไปเรียนต่ออีกแล้ว หมดเวลาสนุกแล้วสิ
ทริปนี้เป็นทริปสั้นๆค่ะ
ไม่ค่อยมีอะไรมาก
เรื่องอุปสรรคก็ไม่เกิดขึ้นเนื่องจากว่าเป็นทริปที่เราไมได้ค้างคืน ไปวันเดียวกลับ
ข้อมูลใน tripadvisor ค่อนข้างละเอียด หาง่าย เดินทางสะดวก
สถานที่ท่องเที่ยวไม่ไกลค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านตั้งแต่ต้นจนจบเลยนะคะ
เรื่องราวทริปเหล่านี้เจได้พยายามรวบรวมเท่าที่จำได้มากที่สุดค่ะ
ถึงแม้จะไม่ได้ถ่ายรูปไว้เยอะ เที่ยวแบบทำเวลา แต่ช่วงเวลานั้นพวกเราสนุกมากค่ะ
ได้ออกมาเจออะไรใหม่ๆ อุปสรรคในทริปก่อนๆจากทีแรกก็ซีเรียสมาก
แต่พอเอามาเล่าปากต่อปากแบบนี้ก็รู้สึกเฉยๆกันไปแล้ว ^^
ถือว่าเป็นความทรงจำช่วงวัยเรียนใช้ชีวิตที่เมืองนอกระยะสั้นที่ดีค่ะ
