[ไดอารี่]สมัยเป็นเด็กมหาลัยเรียนที่จีนปี 2 โดดหอ เที่ยวแบ๊คแพคเป้คนละใบไร้การถูกจับได้ พวกเจไปไหนกันบ้าง?? ตอนที่ 1 พาร์ท 2/2 ซูโจวทริป (Suzhou 苏州)

                สวัสดีค่า หลังจากที่อ่านพาร์ทแรกไปแล้ว เป็นยังไงบ้างคะ คงจะเห็นว่าพวกเจเหนื่อยกันมากเลยสิใช่มั้ยคะ 5555 งั้น มาเริ่มกันเลยค่ะ  ( อย่างที่บอกนะคะ อรรถรสอยู่ที่คำบรรยาย ไม่ได้อยู่ที่รูปภาพเลยจาาา )

                พวกเราก็หลับลึกเหมือนราวกับม่องเท่งไปเลย (ด้วยความที่เมื่อวานมันเหนื่อยจริงๆ ปวดเท้ายังไม่หายเลย ) ก็ตื่นไปกินข้าวเช้าร้านใกล้ๆที่พัก ไม่รู้แหละว่าเค้าเรียกว่าอะไร เห็นแล้วก็เออ ชี้ๆๆ จิ้มๆๆๆ แดกได้ก็แดก แดกไม่ได้ก็โยนทิ้งไปแค่นั้นเอง คิดมากทำไมเนอะเนอะเนอะ ^^ แต่….ด้วยความที่ซอลไม่ค่อยกล้ากินของแปลกเกิน ออมกินได้ทุกอย่าง  สุดท้ายเรามาจบที่ไอก้อนๆเนี่ยะๆ มันเหมือนกับ ‘ซาลาเปาทอด’ ละมั้งนะ  ก็ซื้อแต่ไอเนี่ยแหละ แล้วเอามากินด้วยกัน 3 คน

                ทริปของวันนี้นะคะ พวกเราได้ไปที่สวนจัวเจิ้ง   拙政园  Humble Administrator’s Garden, อยู่ในใจกลางเมืองค่ะ เป็นสวนสาธาณะที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในซูโจว และได้รับการบันทึกเป็นมรดกโลกโดยสหประชาชาติ UNESCO ด้วย ก่อนที่จะมาที่นี่พวกเราก็ได้ถามอาอี๋ที่โรงแรมแล้วว่ามายังไง เค้าก็แนะนำรถเมล์สายนี้ๆๆๆ นั่งมาตามที่แกบอกก็ถึงค่ะ แกได้บอกถึงให้พวกเราระมัดระวังตัวด้วยค่ะเนื่องจากว่าที่นี่คนเยอะมากๆ ระวังของหาย พวกกระเป๋าตัง มือถือ และรวมถึงต้องระวังไกด์เถื่อนด้วยค่ะ  

                ที่จีนนี่ คน everywhere จริงๆ ประชากรเยอะสมชื่อเลย ขนาดมาที่ๆ area กว้าง แต่คนก็มาออกันเยอะอยู่ดี

                ต้องนั่งริมน้ำเลียนแบบหนังพี่มากนิดนึง คือช่วงนั้นฮิตมาก เดินผ่านคนจีนพอคนจีนรู้ว่าเราเป็นไทยไม่มีใครไม่ถามเราเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้ 5555

                เที่ยวหน้าสดนี่แหละเมคองเมคอัพไม่สนใจอ้ะ ไม่มีเวลงเวลามาสนความสวยความงามกันละค่ะ แบ๊คแพ๊คนี่น้า เที่ยวแบบประหยัดค่ะประหยัด 

                หลังจากที่ออกจากสวนนะคะ เราก็ออกมาหาอะไรกินค่ะ มาเจอร้านหมี่ร้านนึง มันคือหมี่อะไรก็ไม่รู้ ป้าคนขายบอกของขึ้นชื่อของเมืองนี้แล้วบวกกับลูกค้าล้นร้านเลย เหมือนมันขายดีเอามากๆอ้ะถ้าเทียบกับร้านอื่นๆข้างเคียง เราก็เออ กินก็กิน หิวแล้วปวดท้องเดี๋ยวเที่ยวไม่หนุกอีก… หมี่อะไรก็ไม่รู้ กินแล้วก็แอบหวานๆนิดๆ ( เห็นครูจีนบอกมาว่า ว่ากันว่าคนเมืองนี้อาหารจะแอบไปทางหวานถ้าเทียบกับเมืองอื่นๆน่ะ )

                กินอิ่มแล้วพวกเราก็ย้อนกลับมาเที่ยวที่เดิมๆค่ะ ผิงเจียงลู่ 平江路 ก็ถนนคนเดินข้างแม่น้ำทั่วๆไปนี่แหละค่ะ เดินดูนู่นนี่นั่น เวลาเหลือเยอะ คนเยอะมาก คนแน่นมากเป็นปลากระป๋องสุดๆ ก็จะมีพวกของกิน ของที่ระลึก คาเฟ่ร้านกาแฟน่ารักๆ กิ๊ฟชอปเยอะแยะมากมายก่ายกองเต็มไปหมด แต่ว่าราคานี่ก็แพงหูฉี่ไปเลยทีเดียวเนื่องจากว่ามันเป็นย่านท่องเที่ยวอ้ะเนอะ แต่ก็น่าเดินอยู่

                บางทีก็เปลี่ยนบรรยากาศขึ้นรถเมล์ ขึ้นลงๆๆมั่วๆ อยากไปไหนก็ไป นั่งไปยาวๆ ( ขี้เกียจเดินไงคะ 555 ) ก็ค่ารถมันแค่หยวนสองหยวนเอง ถูกมากกกกกก แถมระบบรถเมล์ที่จีนก็ดีมากด้วย เอาจริงๆบางป้ายพวกเราก็ไม่กล้าลงนะคะ เพราะว่า ประตูรถเมล์ยังไม่ทันเปิดเลย เจอเหล่าอาม่าป้าป้าอาจุมม่ามาจี้ขายทัวร์รุมกรูกันเสียแล้ว เหอะๆๆ เลยคิดสะว่า นั่งต่อเห๊อะ….

                เจอย่านๆนึงเหมือนเป็นย่านศูนย์การค้า จัด event อะไรก็ไม่รู้เป็นเทศกาลบางอย่าง แต่คนเยอะยังกะปลากระป๋องเลย 

                ถ่ายแค่หน้งานพอ

                จนมาถึงประมาณ 5-6 โมงเย็น ฟ้าเริ่มจะมืดลงแล้ว พวกเราไปที่ย่านถนนคนเดินอีกที่นึงค่ะ ซานถ่างเจีย 山塘街 เป็นถนนคนเดินที่ใหญ่แบบมากๆๆๆและมาก พร้อมกับมีแสงสีที่สวยงาม ถามว่าเดินทางมายังไงน่ะหรอ ก็นั่งรถเมล์ตามที่ถามอาอี๋จากที่พักนี่แหละค่า ใครที่มาเที่ยวเมืองซูโจวแนะนำให้มาที่นี่นะคะ  ( อย่างที่กล่าวพวกเราไม่ได้เก็บภาพสวยๆเลยค่ะ ไม่ได้มีกล้องมีมือถือถ่ายภาพสวยๆ แต่สถานที่นี่ของจริงไม่ได้แย่เลยค่ะ ) 

                ....ตอนนั้นที่ไป.... แอบต่อรถยากนิดนึง เนื่องจากรถเมล์ที่พวกเรานั่งอยู่คนขับอยู่ๆ พูดเป็นภาษาจีนว่า ...''ขอโทษนะ... แต่คันนี้ไปไม่ถึง''... ซึ่งคนในรถ พวกเรา รวมถึงคนจีนคนอื่นนี่ถึงกับ ..อึ้ง.. ห๊ะะะ..!!! อะไรนะ...??!! จะทิ้งพวกเราดื้อๆงี้ไม่ได้!!!....  พวกคนจีนนี่ก็โวยวายช้องแช้งๆๆๆเสียงดังใหญ่เลย -...- แต่สุดท้ายพวกเราทุกคนก็โดนทิ้งไว้กลางทางค่ะ แงงงงง ..TT^TT..  จนกระทั่งก็เออ ตัดสินใจเดินด้อมๆมั่วๆตามหลังกลุ่มคนจีนว่าววพกเค้าไปไหนกัน สรุป พวกเค้าไปขึ้นรถสายใหม่ที่พาไปที่นั่น  รอดแล้วววว ^^ !!!!....

ยืนงงในดงคนจีน  ^)^

                วันรุ่งขึ้น วันสุดท้ายของทริปนี้แล้ว พวกเราก็เดินเล่นเตร่ๆแถวที่พักแหละค่ะ อารมอยากแวะอยากเดินที่ไหนก็ไป ชะโงกๆเอา แล้วก็ก่อนจากเมืองซูโจว ได้กล่าวขอบคุณบอกลาอาอี๋กับสามีแกที่ยอมให้พวกเรา 3คนมาพักตลอดทริปนี้ ที่พวกเค้าไว้ใจพวกเราเอามากๆ ^^  ( ที่ซุกหัวนอนทริปหนีเรียนของเรา )  จากนั้นก็แวะเที่ยวนิดๆหน่อยๆ และนั่งรถไฟกลับเมืองฉางโจวช่วงเที่ยงค่ะ

                ทริปนี้เป็นทริปแรกที่ทำให้พวกเราได้เรียนรู้อะไรมากมายพร้อมรู้เลยว่าถ้าจะไปเที่ยวอีกรอบหน้าจะต้องเตรียมตัวยังไงบ้าง แต่ก็รู้สึกดีที่สุดท้ายก็ไม่ได้มีอะไรเลวร้ายเกิดขึ้นระหว่างการหนีเที่ยวค่ะ และที่แน่ๆคือ มัน สนุก มากกกกกกกกกกกกกกกกกกก

 

                เจอกันใหม่ในบล็อกหน้านะคะ ถ้ามีคอมเม้นอะไร แชร์กันมาได้เลยนะคะ 

JJDiary